دکوراسیون داخلی
به فضاهایی که در طراحی داخلی آنها از دیوارهای کمی برای جداسازی و تقسیم بخش های مختلف استفاده می شود،
از آنها به عنوان خانه هایی با طراحی پلان باز یا پلان آزاد یاد می شود.
در فضاهایی با طراحی پلان آزاد، معمولا از چیدمان وسایل به عنوان جدا کننده ای برای تعریف
بخش های مختلف استفاده شده و المان های مختلفی برای اجرای دکوراسیون داخلی آنها به خدمت گرفته می شود.
در پلان های کاملا باز یا آزاد، فقط برای جداسازی بخش هایی مانند اتاق خواب خصوصی و
یا سرویس های بهداشتی از دیوار استفاده شده و تقریبا باقی قسمت ها در دید ساکنین است.
یکی از مهمترین مزیت های خانه هایی با طراحی پلان باز، استفاده از نور بیشتر است،
نور به راحتی می تواند در کل فضای این گونه خانه ها حرکت کرده و روشنایی یکنواختی را ارائه دهد؛ اما یادتان باشد
که شما همچنان به بخش های مختلفی در خانه نیاز دارید؛
بنابراین باید از شیوه های مختلفی برای جدا کردن قسمت های خانه استفاده کنید.
اتاق هایی با طراحی پلان باز می تواند مکان بسیار مناسبی برای جشن ها و مهمانی های شما باشد؛
اما نبود هیچ دیواری می تواند تا حدودی مشکل آفرین باشد.
محدوده مناطق مختلف در این قبیل طراحی ها به درستی مشخص نبوده و نمی توان آغاز و پایان هر منطقه را به درستی تشخیص داد.
در فضاهایی با طراحی پلان باز قفسه بندی کنید
یک قطعه کمد قفسه بندی شده بزرگ به ساده ترین راه ممکن می تواند فضای یک اتاق با طراحی پلان باز را تقسیم کند.
شما می توانید به راحتی بسیاتری از وسایل خود را در آن جای داده و با قرار دادن برخی آیتم های ویژه در آن، در اجرای دکوراسیون داخلی نیز حرکت مثبتی انجام دهید.
در برخی از این کمدهای قفسه بندی شده، پنل پشتی وجود ندارد و بدین ترتیب شما قادر خواهید بود تا از هر دو طرف به شلف ها و طبقات آن دسترسی داشته باشید.
استفاده از این نوع قفسه ها باعث می شود تا دید شما دو برابر شود.
یک کمد قفسه بندی شده به خوبی می تواند تا در عین جداسازی مناطق مختلف، خط ارتباطی بین آنها را نیز به خوبی حفظ کند.
استفاده از کمدهای کم ارتفاع
برای آنکه در تقسیم بندی محدوده مناطق مختلف مزاحمت کمتری برای دید ساکنین بوجود آید،
می توانید از کمدهایی با ارتفاع کم بهره ببرید. همان طور که در تصویر بالا می بینید،
یک میز دم دستی کوچک، یک جدا کننده فیزیکی در کف اتاق به حساب می آید؛ اما نکته قابل توجه اینجاست
که کل فضا به آسانی قابل رویت است.
این نوع طراحی و اجرای دکوراسیون داخلی اجازه می دهد تا نور در کل اتاق با طراحی پلان باز حرکت کرده؛
اما می توان به آسانی فضای نشیمن و همچنین میز ناهارخوری را از یکدیگر تشخیص داد.
از لامپ و چراغ های مختلف کمک بگیرید
شما می توانید با استفاده از لامپ و یا چراغ های متنوع در مناطق مختلف، نقطه کانونی ایجاد کنید.
در اجرای دکوراسیون داخلی این اتاق (تصویر بالا)، لامپ هایی که بر روی میز ناهارخوری آویزان شده
به خوبی توجه بیننده را به خود معطوف کرده و تا حدودی این قسمت را از بقیه مناطق جدا کرده است.
یک شبه جزیره بکار ببرید
در بسیاری از فضاهایی که طراحی پلان باز آن، ترکیبی از آشپزخانه و اتاق نشیمن است،
می توانید با استفاده از یک شبه جزیره و یا یک کانتر آبشاری، به آسانی این دو منطقه مختلف را از هم جدا کنید.
در تصویر بالا، این آشپزخانه با استفاده از یک شبه جزیره به یک آشپزخانه U شکل تبدیل شده
و در ضمن به عنوان یک جدا کننده موثر، دو فضای پخت و پز و همچنین نشیمن را از هم جدا کرده است.
در این نوع از اتاق با طراحی پلان باز، همچنان نور به راحتی می تواند در کل فضا جریان داشته باشد.
با استفاده از یک کانتر آبشاری که دارای لبه هایی در یک سمت میز است
و با اضافه کردن چند صندلی در سمت اتاق نشیمن می توانید فضای نشستن بیشتری داشته باشید
و البته از کانتر به عنوان یک میز نیز استفاده کنید.
استفاده از مبل های ماژولار
مبل ها معمولا با ساختار بزرگی که دارند، بخش زیادی از هر فضا را به خود اختصاص میدهند.
قرار دادن یک مبل ال مانند بر روی یک قالیچه زیبا و همچنین بکارگیری یک صندلی عثمانی می تواند فضای موجود را به خوبی تقسیم کند
(تصویر بالا گویای این واقعیت است).
جداسازی با پنل های شیشه ای
پنل های شیشه ای یک راه بسیار جذاب و کاربردی برای تقسیم یک اتاق نشیمن و یا یک اتاق خواب بزرگ است.
در تصویر بالا فضای اتاق ناهارخوری توسط یک پنل شیشه ای از آشپزخانه و راهرو جدا شده است.
با این روش در عین حالی که کاربردهای مختلف فضای مورد نظر، به خوبی خود را نشان می دهند،
مانعی برای حرکت نور نیز وجود نداشته و نور می تواند به آسانی در کل فضا جریان داشته باشد..
در یک خانواده پرجمعیت، استفاده از پنل شیشه ای یک راه بسیار عالی برای ایجاد تعامل کامل بین اعضای خانواده است
و این در حالی است که حریم خصوصی و البته فضاهای مشترک نیز به خوبی مشخص می شوند.
استفاده از پرده های تزئینی
یکی از راه هایی که می تواند برای جداسازی اتاق هایی با طراحی معماری باز مورد استفاده قرار گیرد،
پرده های تزئینی و آویزهای مختلف است. رشته هایی باریک که در جنس های مختلف تولید شده و با چیدمان آنها در کنار یکدیگر یک پرده زیبا و البته کاربردی را بوجود می آورند.
در تصویر بالا، قطعات اکریلیک از سقف کاذب آویزان شده و از لحاظ بصری، فضای اتاق را به دو بخش تقسیم کرده است.
با آن که در دکوراسیون داخلی این اتاق با طراحی باز هیچ حرکت خاصی صورت نگرفته است؛
اما می توان تعریف نسبتا کاملی از دو بخش کاملا مجزا داشت.
تمرکز بر روی شومینه
شومینه یکی از مهمترین عناصر موجود در اجرای دکوراسیون داخلی است.
از این المان استفاده های بسیار زیادی می توان کرد.
به عنوان مثال شومینه برای ایجاد نقطه کانونی یک گزینه بسیار عالی خواهد بود.
این وسیله گرمایی می تواند در پاییز و زمستان گرمابخش محیط داخلی شما باشد و
از جنبه زیبایی نیز حس و حال اتاق شما را تغییر دهد.
طراحی برخی از شومینه ها بسیار خلاقانه است. یک فضای مناسب برای روشن کردن آتش و یک دودکش تا بتواند دود تولید شده را به بیرون هدایت کند، کل سیستم را شامل می شود.
این شومینه را به آسانی می توان در هر نقطه ای از اتاق نصب کرد و از آن به عنوان یک راه بسیار جذاب برای پارتیشن بندی و تقسیم اتاق به بخش های مجزا بهره برد.
در طراحی اتاق با پلان آزاد که در این تصویر می بینید، شومینه به خوبی توانسته تا با ایجاد یک دیوار نامرئی اتاق ناهارخوری و اتاق نشیمن را از هم جدا کند.
اگر شما ترجیح می دهید تا ساختار مجزا و کامل تری را در اختیار داشته باشید،
می توان با اضافه کردن یک دیوار کاذب، شومینه را در یک طرف دیوار قرار داده و با نصب یک تلویزیون در آن سمت دیوار اتاق نشیمن را به طور کامل از این بخش مجزا نمود.
ایجاد اختلاف سطح در کف اتاق
یک طراح حرفه ای به خوبی می تواند تا در برنامه ریزی های صورت گرفته برای طراحی و تشکیل یک فضای جدید،
به شما کمک موثر و ارزشمندی کند. یکی از تاثیر گذار ترین روش هایی که قادر است
تا اتاقی با طراحی پلان باز را به بخش های مختلفی تقسیم کند، ایجاد اختلاف سطح در کف مناطق مختلف آن اتاق است.
این امکان وجود دارد تا با بالا بردن و یا پایین آوردن سطح اتاق دو بخش تفکیک شده را خلق کنید.
به عنوان مثال می توان با این روش، اتاق کار، اتاق ناهارخوری و راهروی مرکزی را از هم جدا کرد.
این موضوع به خوبی در تصویر بالا گویا و روشن است.
چنین حرکتی می تواند عملکردهای یک فضا را بدون آنکه برای منطقه دیگری مزاحمتی ایجاد کند، افزایش دهد.
بازی با خطوط عمودی
در این اتاق با طراحی پلان باز، مبل ها در زاویه کاملا مناسبی نسبت به یکدیگر قرار گرفته اند.
این امر باعث ایجاد یک نشانه بصری قوی شده و چشم ها را به سمت اشیائی که
در کنار یکدیگر قرار گرفته اند سوق می دهد.
در این حالت مغز تشویق می شود تا به صورت ذهنی اقلام را در کنار یکدیگر جمع کرده
و آن ها را به صورت یک گروه در نظر بگیرد.
سعی کنید لبه ها را با هم تراز کرده تا خطوط و راه های فرضی، خود را در اتاق به نمایش بگذارند.
استفاده از یک قطعه که به صورت عمودی از سقف آویزان شده، حرکت چشم را به گونه ای هدایت می کند
که به نظر می رسد دو بخش مجزا را در اختیار دارید،
در حالی که یک فضای کاملا باز و آزاد در جلوی چشمانتان وجود دارد.